Elbląg, dnia 27 lipca 2011r.
Barbara Paul
ul. Mostowa 4
82-300 Elbląg
Ministerstwo Zdrowia
Departament Zdrowia Publicznego
ul. Miodowa 15
00-952 Warszawa
Dotyczy pisma MZ-ZP-P-052-21253-1/MK/11
Szanowni Państwo!
Uprzejmie dziękuję za Państwa pismo z dnia 11 lipca 2011r. Chciałabym przekazać Państwu, że dowodem na to, że człowiek sam zadaje sobie cierpienie są odkrycia naukowców amerykańskich z Uniwersytetu Harvard, Uniwersytetu w Pittsburgu i Carnegie Mellon. Dowody te podaję w moim artykule pt. „Człowiekiem rządzą myśli złe”, ale teraz je poszerzę. Naukowcy amerykańscy odkryli, że w mózgu dwie strefy rywalizują ze sobą i że cele tych stref są rozbieżne. Ja dowodzę, że ażeby były rozbieżne cele to jednym z celów jest cel otrzymywania dobra, a drugim jest cel otrzymywania zła. Do otrzymywania celu dobra lub zła potrzebne jest inne myślenie. Dobre lub złe, to nasze samopoczucie i my czujemy się dobrze lub źle, w wyniku podjętej przez siebie decyzji. Naukowcy odkryli, że cele dwóch stref jakie są w ludzkim mózgu są rozbieżne, a zatem są w nim dwa rodzaje postanowień, które wyrażają inny cel. Inaczej nie może być rozbieżnych celów. Zatem jest w naturze mózgu cel Konstruktora mózgu i jest inny cel tego kto dany mózg nosi. Skutkiem tych dwóch rozbieżnych celów są dwa systemy neurologiczne. To dlatego naukowcy odkryli dwa systemy neurologiczne, gdyż gdyby był jeden, to byłoby myślenie wyrażające taki sam cel.
Z powodu rozbieżnych w dwóch systemach neurologicznych celów źle funkcjonuje nasz mózg, psychika i ciało, gdyż nasze ciało może funkcjonować dobrze jeśli cel jest taki sam. Naukowcy odkryli, że jedna ze stref dąży do natychmiastowej satysfakcji, a druga kieruje się rozsądkiem i przesuwa satysfakcję w czasie.
To również dowodzi o posługiwaniu się innym myśleniem przez każdą ze stref. Ja pokazuję, że jest myślenie naturalne dla naszego mózgu i że jest to myślenie którym posługuje się człowiek, który mówi tylko prawdę i że jest myślenie inne wprowadzone przez człowieka jakim jest myślenie oparte na kłamstwie. Przedstawiam również dowody na to, że celem człowieka mówiącego tylko prawdę, a przede wszystkim Konstruktora mózgu, gdyż to dla Niego mówienie prawdy jest naturalnym, jest czynienie dobra i że celem człowieka, który kłamie jest czynienie zła. Gdyby człowiek posługiwał się myśleniem jakie jest naturalnym dla naszego mózgu, to nie byłoby rozbieżnych celów. Celem człowieka, który mówi tylko prawdę jest czynienie dobra. Rozbieżnym celem jest cel ludzi zapisany przez nich w ustanowionym przez ludzi prawie jakim to celem jest czynienie zła. Ludzie ustanawiający prawo mówią, że oni czynią dobro, ale to nieprawda ponieważ zgodnie z prawem sprawy są załatwiane nieuczciwie. Dowodem na to, że człowiek, który ustanawia prawo kłamie, że jego celem jest czynienie dobra jest skutek decyzji zapisanych w ustanowionym prawie jakim jest cierpienie psychiki, czyli zło. Zgodnie z prawem sprawy są załatwiane nieuczciwie, a skutkiem nieuczciwie załatwionej sprawy jest problem, a problem to cierpienie psychiki. Nasza psychika nie zna problemów, gdyż skutkiem mówienia prawdy jest uczciwe załatwienie sprawy. Naukowcy pokazują, że w mózgach są narzucane zachowania i problemy, a ja przedstawiam dowody na to, że narzucane zachowania i problemy to inne myślenie jakie pojawiło się w ludzkich mózgach i że celem tego innego myślenia jest czynienie zła. Z rozbieżnymi celami w strefach neurologicznych mamy do czynienia jeśli mamy do czynienia z innymi celami. Do innego celu potrzeba innego myślenia. Gdyby człowiek nie chciał czynić zła to nie opracowywałby decyzji, które czynienie zła umożliwiają. Dobro czyni się przy pomocy myślenia opartego na prawdzie, a zło czyni się przy pomocy myślenia opartego na kłamstwie. W naszym mózgu są myśli. My w postaci słów wypowiadamy myśli. Ażeby mówić prawdę to trzeba mieć w mózgu myśli do jej wypowiadania. My jako ludzie nie opracowywaliśmy decyzji opartych na prawdzie. One w naszych mózgach są z natury. Decyzje jakie opracowali ludzie to decyzje jakie są w ustanowionym przez ludzi prawie. Dowodem na to, że te decyzje pojawiły się w ludzkich mózgach są odkrycia naukowców z Uniwersytetu Harvard, Uniwersytetu w Pittsburgu i Carnegie Mellon, które mówią, że w mózgach są narzucane zachowania i problemy. Zatem celem ludzi, którzy mają w mózgach tylko prawdę jest czynienie dobra, a celem ludzi, którzy mają w mózgach narzucane zachowania i problemy jest czynienie zła. Ja podaję dowód na osiągany cel w wyniku narzucanych zachowań i problemów jakim jest cierpienie i dowód na to, że osiągany cel w wyniku uzgadniania spraw to zadowolenie. Cierpienie czy zadowolenie to nasze odczuwanie, a zatem to decyzją której celem jest czynienie zła zadaje się cierpienie odczuwaniu. To nasza psychika jest odbiorcą naszych decyzji, gdyż ona od czynienia dobra czuje się dobrze, a od czynienia zła czuje się źle. Psychika jest odbiorcą naszych decyzji, gdyż w naturze naszego mózgu rozum nie istnieje bez emocji. Czyli decyzja nie istnieje bez emocji. Psychika czuje się dobrze jeśli wydajemy decyzje w których jest rozum. Decyzje w których jest rozum to decyzje oparte na prawdzie, gdyż skutkiem tych decyzji jest zadowolenie psychiki. Przedstawiam zatem dowód na to, że to decyzje są połączone z psychiką. W naturze tymi decyzjami są decyzje w których jest rozum połączony z psychiką, a decyzje zawarte w ustanowionym przez ludzi prawie to zadawanie ciosu psychice. Ludzie, którzy przychodzą do mnie po pomoc boją się sądów. Ja dawno już piszę do sądów i innych organów, że ludzie się ich boją. Piszę, że ludzie nie powinni się bać wymiaru sprawiedliwości, a boją się. Odpowiedzią na to dlaczego ludzie boją się wymiaru sprawiedliwości jest to, że wymiar sprawiedliwości swoimi wyrokami zgodnymi z prawem zadają ból ludzkiej psychice. Zgodnie z prawem jest zadawać ból psychice. Znaczy to, że decyzje jakie są w ustanowionym prawie zadają cierpienie. Decyzje same nie zadadzą cierpienia, gdyż one muszą być przez kogoś wydane, a zatem decyzje którymi zadaje się cierpienie są wydawane przez tego kto jest złoczyńcą. Decyzje jakie są w naturze mózgu są przyczyną zadowolenia psychiki, a decyzje jakie są w ustanowionym przez ludzi prawie są przyczyną cierpienia psychiki. Wskazuję na istnienie połączenia decyzji z psychiką jaką naukowcy odkryli w mózgu sprzed 450 milionów lat w mózgu, który nie zna słów. Znaczy to, że dopóki człowiek nie mówił, to było w nim połączenie rozumu z psychiką. U ludzi z powodu ich posługiwania się innym myśleniem są już decyzje, które zadają cierpienie psychice. To wyjaśnia przyjście na ziemię przed dwoma tysiącami lat naszego Stwórcy którego znamy jako Jezusa i Jego wystąpienia przeciwko ustawodawcy (Herod), wymiarowi sprawiedliwości (Piłat) i kościołowi (Kajfasz). Jezus swoją śmiercią pokazuje, że skutkiem decyzji organów przeciwko którym wystąpił jest zadawanie cierpienia psychice. Ludzie ci wieszają ludzi na krzyżu i patrzą jak ludzie cierpią. Dzisiaj zgodnie z prawem mamy ciągle cierpienie, gdyż 99,5% odrzucanych skarg zgodnie z prawem. Można by każdą ludzką skargę rozpatrywać pojedynczo poprzez doprowadzenie jej do stanu zgodnego z prawdą i przedstawić jej skutek dowodzący, że gdyby skargę rozpatrzyć zgodnie z prawdą to ludzie byliby zadowoleni i że jeśli jest postanowienie, że ma być zgodnie z prawem to skutkiem jest cierpienie. Osiągnięcie stanu psychiki jest skutkiem wydanej decyzji. Jeśli w decyzji jest rozum to człowiek jest zadowolony, a jeśli w decyzji nie ma rozumu to człowiek cierpi. Powinniśmy zatem rozpatrzyć stan rozumu i stan braku rozumu, gdyż mamy tutaj do czynienia z innym myśleniem. Innym jest myślenie człowieka, który ma rozum i inne jest myślenie człowieka, który nie ma rozumu. Otóż rozum jest u człowieka, który wydaje takie decyzje skutkiem których jest otrzymywanie dobra. Brak rozumu jest u człowieka, który wydaje takie decyzje których skutkiem jest otrzymywanie zła. Naturalnym dla naszego mózgu jest mówienie prawdy. Dowodem na to, że ten człowiek ma rozum jest to, że skutkiem jego działania jest dobro. To otrzymane dobro jest skutkiem myślenia Stwórcy wszechświata, gdyż wszystko co jest w naturze jest doskonałe. Wszechświat jest skutkiem rozumu jaki jest u Stwórcy wszechświata i skutkiem tego rozumu jest dobre samopoczucie Jego stworzeń. Skutkiem decyzji ludzi jakie są zawarte w ustanowionym prawie jest cierpienie ludzi, a ten kto zadaje cierpienie nie ma rozumu. Zatem pomiędzy strefą neurologiczną natury, a strefą neurologiczną decyzji człowieka są rozbieżne cele, gdyż celem Stwórcy wszechświata jest powodowanie zadowolenia, a celem ludzi jest zadawanie cierpienia. Zatem pomiędzy Stwórcą człowieka, a człowiekiem są rozbieżne cele, gdyż Stwórca chce dobrego samopoczucia swoich stworzeń, a ludzie chcą złego samopoczucia stworzeń. Zatem wolą Stwórcy jest czynić zadowolenie, a wolą ludzi jest czynić cierpienie.
Jak widać wola Stwórcy i wola ludzi jest w systemach neurologicznych. Wiemy, że u ludzi umysłowo i psychicznie chorych jest sprzeciw strefy podświadomości, czyli strefy natury. Prof. Maria Szulc stwierdza, że od momentu sprzeciwu podświadomości nasze ciało funkcjonuje inaczej i że jest to funkcjonowanie właściwe danej chorobie. Znaczy to zatem, że skutkiem decyzji zadającej cierpienie psychice są zmiany anatomiczne, gdyż ten kto zadaje cierpienie nabywa psychiki złoczyńcy. To tych ludzi widzimy jako bezdusznych i zimnych. Ci bezduszni i zimni ludzie to najczęściej urzędnicy, gdyż oni są wykonawcami zła. To dlatego Adolf Eichmann był urzędnikiem, który był tak wielkim złoczyńcą. Ja też byłam urzędnikiem, ale nie chciałam czynić zła i dlatego wołałam ażeby ludziom nie zadawać cierpienia. Zadawać cierpienie trzeba chcieć. Strefa neurologiczna zawierająca decyzje ludzi, którzy chcą czynić zło prowadzi ich do doświadczania nieszczęść i osiągnięcia stanu braku rozumu. Ludzie ci są uzależnieni od myśli użytych do decyzji zadających cierpienie. U ludzi wykonujących wolę ludzi zadających cierpienie ich strefa neurologiczna zawiera ich decyzje prowadzące ich do osiągania skutków wykonywania woli ludzi zadających cierpienie, jakimi to skutkami jest osiągnięcie stanu ofiary. U ludzi, którzy mają rozum nie ma osiągnięcia stanu złoczyńcy, czy stanu ofiary, a zatem o tym co człowieka spotyka decydują wydane przez niego decyzje. Jeśli ludzie wołają, że ma być zgodnie z prawem ustanowionym przez ludzi, to stają się ofiarami tych ludzi, gdyż zgodnie z prawem ustanowionym przez ludzi jest zadawać ludziom cierpienie.
Naukowcy odkryli, że „Posiadamy zróżnicowane systemy neurologiczne, które włączają się do akcji, aby rozwiązywać wiele typów problemów, a nasze zachowanie narzucane jest przez konkurencję między strefami albo też przez współpracę między nimi”.
Z natury mamy tylko jeden system neurologiczny i nie ma w nim problemów, ani narzucania woli, ani nie ma konkurencji, gdyż nie ma z kim konkurować. Ażeby były dwa systemy neurologiczne to muszą być rodzaje myślenia którym każdy wyraża swój inny cel. Ażeby pomiędzy strefami były rozbieżne cele to musi być ich skutek jakimi są problemy. Ażeby systemy neurologiczne były zróżnicowane to muszą w nich być inne decyzje. Decyzje dlatego ponieważ z różnicami mamy do czynienia jeśli mamy do czynienia z innym myśleniem. Ludzie różnie myślący kłócą się. Ludzie, którzy mówią tylko prawdę nie kłócą się. Zatem gdyby w strefie neurologicznej decyzji człowieka były takie same decyzje jak w strefie natury to nie byłoby zróżnicowanych systemów neurologicznych. Naukowcy odkryli, że te systemy neurologiczne włączają się do akcji aby rozwiązywać wiele typów problemów. Ja dowodzę, że nie ma możliwości włączania się do akcji i zajmowania się rozwiązywaniem problemów jeśli mówi się tylko prawdę, gdyż nie ma możliwości mówiąc tylko prawdę ażeby powstał problem i nie ma potrzeby rozwiązywania problemów, gdyż problemów nie ma. Naukowcy odkryli również, że nasze zachowania narzucane są przez konkurencję między strefami, albo też przez współpracę między nimi. Ja dowodzę, że jeśli mówi się prawdę to nie ma możliwości narzucania zachowań. Jeśli mówi się tylko prawdę to jest współpraca między strefami i to naukowcy zauważają również. Naukowcy odkryli, że zachowania są narzucane przez konkurencję między strefami, albo przez współpracę między nimi. Ja dowodzę, że narzucanie zachowań i współpraca to inne zachowania, gdyż ten kto narzuca wolę jest czyniącym zło, a ten kto współpracuje jest czyniącym dobro. Ludzie, którzy mówią tylko prawdę wyrażają taką samą wolę i oni ze sobą współpracują. Ludzie, którzy narzucają wolę potrzebują wykonawców swojej woli. I tak jest właśnie w wyniku ustanowionego przez ludzi prawa, gdyż ludzie władzy narzucają swoją wolę i nakazują jej wykonywanie. U ludzi władzy nie ma współpracy. Współpraca jest u ludzi, którzy mówią tylko prawdę.
Jako ludzie działamy przy pomocy myślenia i do myślenia służy nam mózg. Ażeby były dwa zróżnicowane systemy neurologiczne to muszą być w mózgu dwa różne rodzaje postanowień. Inaczej nie może być różnie. Artykuł przedstawiający te odkrycia zatytułowany jest „Mózg na rozdrożu”. To prawidłowe zatytułowanie ale dlatego, że w mózgu są dwa rodzaje postanowień. Tylko człowiek, który nie ma rozumu może powiedzieć, że to jego postanowienia są prawidłowe, gdyż mózgu nie skonstruował i do tego skutkiem jego decyzji jest zadawanie cierpienia. Skoro „Mózg na rozdrożu” to znaczy, że autor tytułu zastanawia się nad tym jak ma być. Ja odpowiem na to pytanie, że ma być tak jak postanowił Konstruktor mózgu, gdyż On chce dobrego samopoczucia Jego stworzeń i że nie ma być tak jak jest w decyzjach różniących się od decyzji Konstruktora człowieka, gdyż ci ludzie chcą zadawać cierpienie. Na to, że ludzie władzy chcą zadawać cierpienie mam dowodów pełne szafy, gdyż we wszystkich moich pismach i skargach podkreślam, że moi klienci cierpią z powodu przepisu prawa, który im to cierpienie zadaje. Na to moje pisanie o zadawaniu cierpienia zgodnie z prawem nikt nie reaguje. Nikogo nie obchodzi, że ktoś cierpi. Wszystkie odpowiedzi są takie same, że ma być zgodnie z prawem. Ażeby człowieka nie obchodziło czyjeś cierpienie to musi być złoczyńcą, gdyż tylko dla złoczyńcy cierpienie jest normalnym.
Cieszę się, że naukowcy z Uniwersytetu Harvard, Uniwersytetu w Pittsburgu i Carnegie Mellon odkryli w systemach neurologicznych różnice myślenia o skutkach których ja piszę. Nie mam adresów do tych naukowców i zatem proszę o przesłanie im ode mnie podziękowań jeśli ktoś ma taką możliwość.
Cieszę się, że nasz Stwórca jest sprawiedliwym i że w tak doskonały sposób skonstruował człowieka, że w wyniku wydawanych przez niego decyzji odzwierciedla on cechy złoczyńcy i tego kto mu służy. Ta doskonała konstrukcja człowieka wykazuje człowieka innym jeśli już tylko jedną decyzję wyda której skutkiem jest zadanie komuś cierpienia. To przykre, że naukowcy nie widzą żadnego człowieka u którego nie byłoby zróżnicowanych systemów neurologicznych. Znaczy to, że wszyscy ludzie wydają decyzje których skutkiem jest zadanie komuś cierpienia. Jest to osiągnięciem skutków wydawanych przez człowieka decyzji. Wytłumaczenia dla człowieka nie ma żadnego, gdyż wydawanie decyzji jakie są naturalnymi dla naszego mózgu powoduje utrzymywanie stanu radości i szczęścia.
Jestem dowodem na to, że jeśli człowiek wydaje takie same decyzje jakie są w naturze mózgu to ma tylko jeden system neurologiczny. Jest to jedna odczuwalna siła. Uważam, że taką siłę ma człowiek jeśli jego wolą jest czynienie dobra. Uważam, że jeszcze lepszym dowodem na to, że u ludzi, którzy mówią tylko prawdę jest tylko jeden system neurologiczny jest dr Deepak Chopra. Jest to lekarz hinduskiego pochodzenia, który w Stanach Zjednoczonych jest dyrektorem kliniki medycyny konwencjonalnej i dyrektorem drugiej kliniki medycyny konwencjonalnej. Jest on autorem znanych w wielu krajach świata książek o zdrowiu i on mówi, że ludzie powinni korzystać z kliniki medycyny niekonwencjonalnej, ale, że stan wielu ludzi jest tak zły, że trzeba im silnych chemicznych leków. Sam on ma wygląd człowieka, który według mnie ma tylko jeden system neurologiczny. Ja mam już ten jeden system neurologiczny, ale również w niektórych miejscach ciała jeszcze dwa. Uważam, że w swoim mózgu nie mam już innego myślenia aniżeli jest dla nas naturalnym, ale wraz z powrotem do myślenia opartego na prawdzie nie powraca anatomia do stanu prawidłowego. Nasz Stwórca wymaga naprawienia zła jakie się uczyniło. Ja zrozumiałam, że nasz mózg potrzebuje prawidłowych danych i dlatego wiem, że trzeba odpowiednio długo powtarzać decyzje zapewniające o nie czynieniu zła, a później o czynieniu dobra. Nie mam skąd wziąć danych odnośnie siły neurologicznej, gdyż tylko z przekazów z okresu Starożytnego Egiptu można się o nich dowiedzieć. W książce odkrywcy Układu genetycznego pierwiastków doc. Juliana Ochorowicza pt. „Wiedza tajemna w Egipcie” można przeczytać, że osoba, która taką siłę ma mówi, że otrzymała ją dzięki pomocy nadziemskiej. Ja uważam, że to nie jest pomoc nadziemska, gdyż każdy z nas ma taką samą konstrukcję anatomiczną, ale wszystko zależy od stanu wiedzy jaka jest w mózgu. Odkryłam, że ta siła jest rozumna i wykonuje tylko rozumne decyzje.
W Państwa piśmie piszecie Państwo również, że prawo jest zespołem norm postępowania, że jest wyrazem konieczności uporządkowania życia społecznego i poddania go pewnym regułom, by umożliwiało istnienie i możliwie należyte funkcjonowanie społeczności państwowej, często bardzo zróżnicowanej itd.
Chciałabym zatrzymać się na początkowym Państwa zdaniu o tym czym jest prawo. Ja też zgadzam się z tym, że prawo to zespół norm postępowania, ale chciałabym zwrócić uwagę na to kto ma prawo ustanawiać te normy postępowania. Ażeby ustanawiać normy postępowania to trzeba mieć to dla czego normy postępowania się ustanawia. Ludzie, którzy ustanawiają normy postępowania ustanawiają je dla tych do których nie mają żadnych praw i dla świata do którego nie mają żadnych praw. Takie prawa do nas i do stworzonego wszechświata ma prawo Ten Kto to wszystko stworzył i Ten Stwórca wszystkiego swoje prawa ustanowił, gdyż naukowcy genetyki odkryli, że w kodzie genetycznym są reguły. Jakimi są te reguły łatwo dowiedzieć się wiedząc, że dla naszego mózgu mówienie prawdy jest naturalnym. Ludzie, którzy mówią tylko prawdę trzymają się w swoim postępowaniu swoich naturalnych reguł. Ich regułami jest dobrze zachowywać się wobec innych. O tym, że nasz Stwórca ustanowił swoje prawa dowodem są dwa systemy neurologiczne z których ten w którym są decyzje skutkiem których jest cierpienie jest przyczyną złego funkcjonowania człowieka. Ludzie ustanawiający na ziemi swoje reguły są ludźmi źle zachowującymi się, gdyż złym zachowaniem jest nie u siebie ustanawiać jak ma być. Złym zachowaniem jest nakazywać ludziom, że mają wykonywać ich polecenia. Ażeby postanawiać jak ma w Polsce czy innym kraju być to trzeba tą Polskę czy inny kraj mieć. Do tego co się ukradło nie można ustanawiać reguł. Wybierać spośród siebie ludzi do zarządzania tym co nie należy do ludzi jest dowodem nieuczciwości ludzi, gdyż świadczy to o tym, że uważają oni, że to co jest czyjeś jest ich. Uważa, że to co czyjeś jest jego tylko nieuczciwy człowiek, gdyż uczciwy człowiek uważa, że jest jego to co jest jego. To decyzje tego nieuczciwego człowieka są w drugiej strefie neurologicznej i decyzje tego nieuczciwego człowieka są decyzjami skutkiem których jest cierpienie. Niektórzy z ludzi pytają „ to jak ma być”. Ja odpowiadam, że tak jak postanowił Ten kto świat i człowieka stworzył i że jak ten pytający jak ma być będzie postępował zgodnie z myśleniem swojego Stwórcy to będzie wiedział jak ma być. To nie sprawa ludzi jak ma być. Niech każdy zachowuje się dobrze i będzie wiedział jak ma być. Jeśli zaś nie wie jak ma być to znaczy, że zachowywał się źle, gdyż tylko ten nie wie jak ma być.
O tym jak ma być w Polsce, czy innym kraju, nie ma prawa decydować nikt z ludzi. O tym postanowił Stwórca wszechświata. Jeśli ktoś chce wiedzieć jak ma być to niech popatrzy na świat zwierzęcy, który postępuje jak ma być. Tam nikt nikomu nie mierzy dokąd ma prawo mieszkać i nikt z nikim się nie kłóci o to gdzie ma stać płot.
Jak ma być jest w strefie neurologicznej natury i tak musi być, gdyż rządzi Ten Kto człowieka i świat skonstruował, a nie złoczyńca, który zamieszkał w drugiej strefie neurologicznej. Jeśli nie chce się przyjąć do wiadomości tego, że rządzi Ten Kto skonstruował człowieka, to przypomni się to na łożu śmierci kiedy to umiera się z powodu stanu jaki jest w strefie neurologicznej która działa na decyzjach człowieka i prowadzi go do śmierci. Wydawanie decyzji zgodnych z decyzjami jakie są w naturze mózgu jest przyczyną decydowania człowieka o tym w jakim stanie chce być. Nasz Stwórca pozwala ludziom tak samo myślącym jak On o tym czy chcą być w stanie widzialnym czy niewidzialnym. Podświadomość jest niewidzialna. Zygmunt Freud jej nie widział, a odkrył, że jest. Maria Szulc jej nie widzi, a mówi, że z powodu jej sprzeciwu ludzie są uzależnieni.
Uprzejmie Państwu dziękuję za Państwa pismo i z powodu jego ważności moją odpowiedź rozpowszechniam. Myślę, że Państwo o to się na mnie nie gniewają, gdyż reagowanie Państwa na to co piszę jest dowodem na to, że Państwa wolą jest chcieć dobra.
Ponieważ systemy neurologiczne odzwierciedlają myślenie ludzi, dlatego jeśli ktoś jest chory to jest to dowodem na to, że jest człowiekiem, który ma w mózgu decyzje o czynieniu zła. Leczyć tych ludzi trzeba z czynienia zła, a wtedy ich system neurologiczny powróci do normy, gdyż dla naszego systemu neurologicznego czynienie dobra jest normalnym.
Z poważaniem
Barbara Paul
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz